Een psychologisch goede gokkast keert regelmatig winst uit. Dat wil zeggen, de kast laat het casino op de lange termijn natuurlijk altijd winnen. Toch zal je als speler ook regelmatig cashen. Iedere keer dat je (een beetje) wint motiveert dat namelijk om door te blijven spelen. Er komt dopamine vrij, dat voelt als een beloning. Dat wil je nog een keer ervaren, dus speel je door. En dat is wat het casino graag wil, omdat je het vroeg of laat toch zal afleggen.

Diezelfde psychologische motivatie om door te blijven spelen kun je ook heel anders gebruiken. Namelijk door te beleggen. En dan niet door vandaag aandelen of Bitcoin te kopen en daar nooit meer naar om te kijken. Of door dagelijks te kopen en verkopen, als andere uiterste.

In plaats daarvan zoek je naar een psychologisch optimum. En dat optimum heeft Nassim Taleb gelukkig al voor ons uitgerekend. Hij legt het uit in zijn boek Misleid door toeval. Daarin beschrijft hij namelijk hoeveel kans je hebt om te zien dat je beleggingen meer waard zijn, afhankelijk van hoe vaak je daar naar kijkt.

Dus, ter voorbeeld: stel dat je belegt en dat je daarmee 15 procent rendement per jaar maakt. Als je daar 1 keer per jaar naar kijkt (bijvoorbeeld op 1 januari), dan heb je per keer dat je kijkt 93 procent kans dat je op winst staat. Dat motiveert dus enorm om door te blijven gaan met beleggen.

Zou je het aan de andere kant veel fanatieker aanpakken, door elke dag te kijken wat de beleggingen doen? Dan heb je nog 54 procent kans dat je op winst staat als je ernaar kijkt. Dat betekent ook dat je in bijna de helft van de gevallen niet op winst staat, of zelfs een verlies te zien krijgt. Een stuk minder motiverend, dus geen goede aanjager van het dopaminebeleggen.

Ik beleg iedere maand een vast bedrag, in mijn geval in een paar ETF's met zo laag mogelijke (beheer)kosten per jaar. Waarin je belegt is natuurlijk helemaal aan jou, daarvoor zou ik geen advies vragen aan een consumentenpsycholoog. Maar als je blij wilt worden van jouw beleggingen en daarmee een nieuwe verslaving wil omarmen is dat misschien wel een goed idee.

Eigenlijk zou ik 1 keer per kwartaal moeten kijken naar m'n beleggingen. Dan heb je namelijk 77 procent kans dat je op winst staat. Dat is enorm motiverend, en voldoende om de negatieve uitschieters op te vangen. Psychologisch weegt een verlies namelijk 2,5 keer zwaarder dan een winst. We zijn verlies-avers, dus proberen verliezen zoveel mogelijk te voorkomen. Bij beleggen win je een keer wat en kun je ook iets verliezen, dus krijg je met allebei te maken.

Als ik eens per kwartaal de beleggingen bekijk heb ik 23 procent kans op verlies (100 procent - 77 procent kans op winst). Zelfs als dat percentage psychologisch dus 2,5 keer zwaarder weegt gaat het opgeteld om minder dan de 77 procent kans op winst. Ik heb onderaan de streep dus een grotere kans om te zien dat ik op winst sta dan dat ik op verlies sta.

Van mijn beleggingen word ik op die manier heel blij, dus het motiveert me om door te blijven gaan. Dopaminebeleggen is de makkelijkste manier om een nieuwe verslaving te omarmen. En natuurlijk kent beleggen risico's, maar ik heb de overtuiging dat het me minder geld zal kosten dan gokken in het casino.

Dus wil je het beleggen psychologisch prettig aanpakken? Zorg ervoor dat je er precies vaak genoeg naar kijkt. Dan houd je de motivatie hoog. Eens per kwartaal werkt waarschijnlijk het best. Of iedere maand, omdat ik daar zelf inmiddels een aantal jaren heel blij van word.